Conversy kontra chińskie trampki, czyli o różnicach pokoleniowych

Ostatnio w czasie przerwy śniadaniowej w redakcyjnej kuchni zgadało się, jak to między kobietkami, o modzie. Rozmowa toczyła się z dwiema o połowę ode mnie młodszymi koleżankami. Jedna z nich bowiem siedziała przy stoliku i pękała z dumy, wymachując założoną na nogę nogą, obutą w białe trampki. Converse!
- To są conversy? - spytałam zezując w dół, między jednym kęsem kanapki a drugim.
- Aha! - potwierdziła małoletnia (dla mnie) koleżanka i pękła z dumy.

Ponieważ trampek (a nawet dwa), według mnie, niczym szczególnym się nie wyróżniał (a już najmniej urodą), drążyłam temat próbując dociec, skąd ta, parująca wręcz uszami Moniki, duma.
- Ile kosztowały?
- 269 złotych. To moja druga para w życiu... - rozmarzyła się koleżanka.
- No dobrze, ale skąd ta szerząca się jak fala powodziowa (widziałam już nawet billboardy) moda na conversy, przez Greya? - podpytywałam, mając na myśli skandalizującą książkę "50 twarzy Grey'a", którą czytałam jakieś 2 lata temu i dzięki tej lekturze właściwie dowiedziałam się, że istnieje taka marka trampek.
- Nie wiem, nie czytałam, a co, o conversach w niej piszą? - dociekała Monika.
- No tak, ten milioner, który jest głównym bohaterem, często w nich uwodził. W książce pełno było opisów w stylu: wyglądał świetnie, biała koszula, dżinsy i conversy... - 
- Bo widzisz, to jest właśnie fenomen conversów: noszą je milionerzy i biedacy - pouczyła mnie Monika. - Angelina Jolie je nosi, na przykład...
Tu nie wytrzymałam:
- Wiesz, Moniko, one dla mnie wyglądają jak zwykłe chińskie trampki! Gdy byłam nastolatką, licealistką czy studentką (a Ty pewnie wtedy jako niemowlę nie nosiłaś jeszcze żadnych butów), nosiło się latem: tenisówki, trampki i półtrampki. Osobiście trampki i półtrampki nigdy mi się nie podobały, wolałam subtelniejsze tenisówki. Teraz jednak widzę, że ówczesne trampki wyglądały dokładnie jak Twoje conversy! Czy Chińczycy już wtedy coś podrabiali, czy raczej conversy zaczęły podrabiać chińszczyznę? Jak długo ta firma istnieje?
- Nie wiem, musiałabym sprawdzić, ale chyba od 1982 roku - Monika nie była pewna.
- Pamiętam jeszcze, że biel trampek czy tenisówek utrzymywało się za pomocą kredy lub białej pasty do zębów. Zresztą, innej nie było... - zaczęłam snuć wspomnienia i natychmiast poczułam się jak świeżo wykluty z megajaja dinozaur, którym tak naprawdę -  dla dwudziestoparolatków - jestem...
- Jak to? - wtrąciła się druga małoletnia koleżanka.
- No tak to, była biała pasta, a taką w paseczki - Signal czy inną kupowało się w Pewexie za dewizy... - dziewczyny popatrzyły na mnie jakby miały zamiar zadzwonić po psychiatrę. - Białe trampki też były wtedy w modzie, zwłaszcza po debiucie takiego zespołu, Republika - ciągnęłam niezrażona, bo jak zaczynam wspominać, to nikt mnie nie powstrzyma. - Oni ubierali się na czarno-biało - tzn. czarne koszule i spodnie, białe trampki, i wszyscy fani ten styl naśladowali. Białe trampki to był manifest wręcz...
- To na pewno ta Republika nosiła conversy! - podsumowała z pełnym przekonaniem Monika.
W sumie - kto wie? Wprawdzie początek lat osiemdziesiątych to nie były czasy kultu marek, a z tych zachodnich znanych było tylko parę, np. Levisy, Wranglery, Riffle, Coca-cola. Pepsi-cola itd., ale to, że ja o conversach nie słyszałam nie znaczy przecież, że nie istniały...

Jak wyczytałam potem na stronie - firma istnieje od... 1908 r. i cytat: "Converse to więcej niż buty. Converse to legenda, styl życia, dla wielu najlepszy sposób na wyrażenie samego siebie." O matko, dobrze, że nie muszę siebie wyrażać poprzez trampki, które mi się nie podobają i już!

P.s z 2023 r. 

Wczoraj w tramwaju grupka młodzieży wracającej z bitwy kolorowymi proszkami (to się nazywa Kolory Holi) rozmawiała o Conversach, że zostały w domu, bo mama by zabiła za ich zniszczenie. Sprawdziłam w najbliższej galerii handlowej - są, różne modele a ceny od ok. 400 zł w górę. I nadal mi się nie podobają!