A ja znowu w pokrzywach!

Trwa narodowa kwarantanna. Trochę łatwiej ją znieść, gdy ma się ogród przy domu, ale i tak ciągnie wilka do lasu. Wiosna taka piękna...

Przyznaję się więc do wypadu za miasto, konkretniej do lasu. Zachciało mi się czosnku niedźwiedziego... Szybko w samochód i do ulubionych Jodłowic. Zero człowieka w zasięgu wzroku, węchu i godzinnego spaceru. Naprawdę byliśmy samiuteńcy (wzięłam mamę, by ją trochę przewietrzyć, bo uważam, że to tylko dla zdrowia lepiej - w słońcu i z daleka od ludzi, na świeżym powietrzu).

zdj. drmax.pl

Czosnku niedźwiedziego nie spotkałam (dziwne, bo sadzonka w ogrodzie ma już nader zielone i spore listki, wadą jej jest to, że dwa piórka pokazują się od 2 lat, nic więcej). Spotkałam natomiast młodą pokrzywę i nie zawahałam się jej zebrać. Na zupę, oczywiście. Mąż ja jadł później z miną wielce nieszczęśliwą, pytając, czy będzie jakiś obiad...

Pokrzywa, królowa ziół
Przy okazji poszperałam w necie i na temat pokrzyw w ogóle znalazłam bardzo dużo ciekawych informacji:

Ceniona od wieków

Dla dawnych Słowian pokrzywa była rośliną magiczną – zapewniała spokój, oczyszczała dom ze złej energii, chroniła go przed demonami i urokami. Używano jej także jako „zieleniny” sałatowej, lub do opatrywania ran i tamowania krwawienia. W medycynie ludowej stosowana była w postaci odwarów dla wzmocnienia organizmu. Na wsi doceniana także dziś jako pasza dla kur. Dzięki pokrzywie (także suszonej) kury lepiej się niosą, a jajka mają pomarańczowe żółtka.
Współcześnie poznany skład chemiczny pokrzywy pozwala stwierdzić, że jest ona jednym z najbardziej wszechstronnych ziół leczniczych!

Kwas mrówkowy kontra reumatyzm

Jej parzydełka powodują nieprzyjemne wrażenia po dotknięciu skóry przez pokrzywę. Miejscowe pieczenie, swędzenie wywołane są przez parzące włoski. W nich znajdują się bowiem kwasy: mrówkowy i octowy, histamina i acetylocholina. To one są odpowiedzialne za miejscowa reakcje skóry. Ale reakcja ta ma korzystne działanie na organizm – w miejscu dotknięcia skóra jest bardziej ukrwiona, dotleniona, mogą więc zadziałać intensywniej środki lecznicze.

Odtruwa, upiększa

Oprócz „parzących” substancji pokrzywa zawiera flawonoidy, garbniki, fitosterole, karotenoidy. Jest także bogata w witaminy z grupy B, witaminy K i C oraz wapń, magnez, żelazo, fosfor, mangan, cynk i krzem. Pobudza przemianę materii, ma działanie moczopędne. Jest cennym lekiem ogólnie wzmacniającym i "czyszczącym krew".

Ekstrakty pokrzywy mają również zastosowanie w kosmetyce - wzmacniają włosy, a zwłaszcza mieszki, przeciwdziałając wypadaniu, przetłuszczaniu się włosów i łupieżowi. Preparaty z ziela pokrzywy zastosowane zewnętrznie działają odżywczo dla skóry. Aktywują procesy regeneracji skóry, przyśpieszają gojenie ran. Leczą wypryski, trądzik, łojotokowe zapalenie skóry, poprawiają jej ukrwienie i koloryt. Woda pokrzywowa dobrze oczyszcza i pielęgnuje skórę oraz włosy.

Napary z pokrzywy zwiększają poziom hemoglobiny i czerwonych krwinek w organizmie człowieka. Uchodzą również za lek przeciwcukrzycowy – nieznacznie obniżają poziom glukozy we krwi i pobudzają czynność trzustki. Pokrzywa jest więc lekiem ogólnie wzmacniającym. Receptą jest odwar z 2 łyżek liści i 2 szklanek wody (gotować 5 minut i przecedzić do termosu), który się pije po pół szklanki trzy razy dziennie jako środek ogólnie wzmacniający.

Poza tym ziele i liść pokrzywy mogą  być stosowane do kąpieli i płukania ust. Oprócz ziołolecznictwa, ekstrakty pokrzywy mają również zastosowanie w kosmetyce - wzmacniają włosy, przeciwdziałają ich wypadaniu, przetłuszczaniu i łupieżowi.

Kosmetyczna płukanka pokrzywowa (nie nadaje się do jasnych włosów), która wzmacnia: suszone liście pokrzywy (łyżeczka na filiżankę) zalewamy wrzątkiem. Po wystudzeniu płuczemy nią włosy. Nie należy stosować świeżych pokrzyw, ponieważ barwią włosy na zielono. Najczęściej sporządza się odwar z 2 łyżek liści i 2 szklanek wody (gotować 5 minut i przecedzić do termosu) i pije po pół szklanki trzy razy dziennie jako środek ogólnie wzmacniający.

Smaczna na surówkę i na zupę

Pokrzywa jest cenną rośliną jadalną. Do spożycia zbieramy wiosną młode pędy, potem jedynie najmłodsze wierzchołki i młode liście. Nie powinniśmy zbierać wyrośniętych roślin a zwłaszcza rosnących w miastach, w pobliżu ruchliwych ulic, zakładów przemysłowych. Należy je zawsze dobrze wypłukać i sparzyć wrzątkiem, można też spróbować zlikwidować parzące włoski poprzez przetarcie łyżką. Pokrzywy możemy dodawać do zup, omletów, farszu i sałatek. Dawniej w Polsce jadano młode pokrzywy jako namiastkę szpinaku. Drobno pokrojone listki pokrzywy mogą zastąpić zieloną pietruszkę. Przepis na zupę podałam tutaj

Niebywałe - na mundury, obrusy i sukienki?

Pokrzywy jako rośliny włókiennicze opisywane były już w XII wieku, jednak tkaniny pokrzywowe znajdowane były na stanowiskach archeologicznych epoki brązu. Pokrzywy wyparte zostały przez jedwab i bawełnę dopiero w XVII w., jednak nadal wykorzystywano włókna pokrzyw do produkcji lin i szpagatu. Rejon francuskiego miasta Angers słynął z wyrobu prześcieradeł z pokrzywy. Również z pokrzyw tkano mundury żołnierzy armii napoleońskiej! Ponieważ włókna pokrzyw nie nasiąkają i nie gniją w wodzie, używane były do wyrobu sieci. Jeszcze w XIX wieku wyrabiano z tych roślin tkaniny, a w czasie I wojny światowej rosła produkcja materiałów tekstylnych z pokrzyw, z powodu braku dostępności innych roślin włókienniczych. Obecnie, w związku z popytem na produkty „eko” rośnie zainteresowanie tkaninami z pokrzyw. Tkaniny te mają nieco połyskującą fakturę, są delikatniejsze od lnu i mocniejsze od bawełny!